Σελίδες

9 Ιουνίου 2015

A great Vintage


Via
Ήταν καλοκαίρι του 88 όταν ο παππούς μου πήγε το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό και μαζί με τις αναμνήσεις του έφερε και στην αγαπημένη του εγγόνα το πρώτο της τρίκυκλο ποδήλατο.

Από τότε ο λατρεμένος μου έγινε ο καλύτερος παππούς για μένα αλλά και ο κακός για τις άλλες πέντε εγγονές του. Η έβδομη θα ακολουθούσε μερικά χρόνια αργότερα .. αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία...!
Βλέπετε του είπαν ότι δεν επιτρέπεται να κάνει διακρίσεις ανάμεσα μας. Έλα όμως που η μια και μοναδική του αγάπη ήμουν εγώ όπως φώναζε περιχαρής σε όλους. Ούτε που τον ένοιαζε τι έλεγαν οι κόρες, οι γιοί και οι νύφες του.

Via
Αναπάντεχη ήταν η αγάπη μεταξύ μας από τη μέρα που γεννήθηκα, όταν ήρθε να με δει πιο γρήγορα κι απ΄τον μπαμπά μου γιατί περίμενε τον εγγονό αλλά και πάλι ήταν κορίτσι, δεν στεναχωρήθηκε ούτε λίγο έμαθα κι ας λαχταρούσε έναν μικρό Θωμά...
Αντίθετα εκείνος  είδε στα μάτια μου τα δικά του.. έγινε ο δεύτερος τροφός μου, με τάιζε, με άλλαζε και με φρόντιζε τις ώρες που έλειπαν οι γονείς μου. Η γιαγιά πάντα είχε κάτι άλλο να κάνει.. ο καθένας με τις αδυναμίες του πάντα.

Via
Μέχρι τη μέρα που περπάτησα και πήγαινα από μόνη μου κοντά του. Μεγάλωνα δίπλα του, στο μικρό υπόγειο ραφτάδικο παίζοντας με τις κιμωλίες που σημείωνε πάνω στα υφάσματα, δίπλα στην παλιά ραπτομηχανή που έκανε «τουκ-τουκ-τουκ» ασταμάτητα νύχτα μέρα αλλά και στο κρύο από την υγρασία πάτωμα. 

Μόλις άνοιγα τα μάτια μου τον αναζητούσα στο μεγάλο τετράγωνο κενό που ένωνε το πάνω σπίτι με το κάτω με μια ξύλινη σκάλα. 
Φώναζα..
-Παππού; 
-Είμαι εδώ! Θα κατέβω,
-Όχι μόνη σου μικρέ διάολε.. κάτσε έρχομαι.
Με άρπαζε και μαζί λέγαμε ιστορίες τρομακτικές.. όμορφες αλλά και αστείες... 


Κάθε μου παιδική ανάμνηση έχει το σημάδι της αγάπης του.. 
Εκείνος μου έμαθε ποδήλατο, εκείνος με έμαθε να κάνω τσίσα στα μεγάλα αυλάκια του κήπου, έτσι απλά για να κάνει τη γιαγιά να θυμώνει. 

Εκείνος με έβαζε να πατάω το σταφύλι με γυμνά πόδια και όταν έφτιαχνε τη ρακί του,  εγώ βουτούσα το δάχτυλό μέσα κρυφά και έκανε πως δεν βλέπει..
Με κανάκευε και δεν μου φώναζε ποτέ, παρά μόνο στα παραμύθια, τότε γινόταν ένας αληθινός παραμυθοπλάστης και με βροντερή φωνή ψιθύριζε ιστορίες ονείρων που καρπώθηκαν για πάντα στην ψυχή μου.

Via
Εξαιτίας αυτού του υπέροχου ανθρώπου αγάπησα το ποδήλατο και κάθε φορά που το οδηγώ κατακλύζομαι από ολάνθιστες καλοκαιρινές αναμνήσεις σαν αυτές που σας περιέγραψα... 

Σας αφήνω τώρα .. πάω να κάνω βόλτα με το ποδήλατο μου, τώρα που ο ήλιος διψά για χάδια και η φύση παιδιαρίζει κάτω απ' τα πετάλια μου!!! 
Θέλετε να με ακολουθήσετε;
Via




28 σχόλια :

  1. Ίρις μου τι όμορφες αναμνήσεις εχεις απο τον παππού! Ποσο ωραία και γραφικά τα περιγραφεις! Μακάρι αυτές οι στιγμές να σε συντροφεύουν για παντα! Πολλά φιλιααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κοριτσάκι μου γλυκό, πόσο με συγκίνησες!... Σου γράφω δακρυσμένη για να σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσα μοιράστηκες μαζί μας. Μου θύμισες το δικό μου αγαπημένο παππού, που δεν πρόλαβε να δει τη δισέγγονή του που τόσο περίμενε... Εγώ έφυγα για το μαιευτήριο κι εκείνος για το νοσοκομείο, απ' όπου δεν βγήκε ζωντανός...
    Είναι όμως ζωντανοί στην ψυχή μας κι αυτό είναι μια γλυκιά παρηγοριά!
    Σε φιλώ ❤
    Μαρίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για κάποιο λόγο Ιριδάκι μου δεν μου βγάζει τη φόρμα για τα σχόλια κι γι΄αυτό γράφω σαν απάντηση στο σχόλιο της αγαπημένης μου Μαρίνας!
      Δανείζομαι και τα λόγια της... και θέλω να σου πώ πόσο με συγκίνησες!!! Κι εγώ έχω χάσει τον αγαπημένο μου παππού και με το κείμενο σου νοστάλγησα της στιγμές που έχω περάσει μαζί του, ειδικά πάνω στο καϊκι του να μου εμπιστεύεται το πηδάλιο και να με κάνει να αισθάνομαι ότι όλη η θάλασσα είναι δική μου! Σ΄ευχαριστώ Ιριδάκι μου γλυκό!!! Φιλιά πολλά!!!

      Διαγραφή
  3. αχ βρε Ίρις με ταξιδεψες και μένα στο παρελθόν. Ο αγαπημένος μου παππούς δεν βρίσκεται στην ζωή αλλά πάντα ζει μέσα στην καρδιά μου. φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γλυκό μου Ιριδάκι φαίνεται και πόσο αγάπησες εσύ τον παππού. Απόλαυσε τις βόλτες με το ποδήλατο και είμαι σίγουρη οτι από κάπου θα σε βλέπει και θα είναι περήφανος για τον ''μικρό του διάολο''.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έτσι μεγάλωσα και εγώ! Με τον παππού! Δεν ξερεις ποσο με συγκινεις...ασε δεν γραφω τιποτα αλλο, καλη ποδηλαταδα και ναι σου κανω και εγω παρεα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τι όμορφα....
    Αυτοί οι παπούδες μοναδικοί...
    Ποσο μου λείπει και ο δικός μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ναι γλυκιά μου...θα σε ακολουθήσουμε γιατί μας ταξίδεψες και στις δικές μας αναμνήσεις.Σε φιλώ γλυκά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ποσο όμορφες αναμνήσεις! Δυστυχώς δε μπορώ να σε ακολουθήσω γιατί ποδήλατο δεν κατάφερα να μάθω ποτέ, θα έρθω περίπατο εγω με τα πόδια...
    Πάντως σ' αυτη τη βόλτα θα φέρουμε μαζί κι όλους αυτούς που με την αγάπη τους φώτισαν τη ζωή μας. Ας προσπαθήσουμε να τους μοιάσουμε τώρα που εμείς είμαστε πια ''οι μεγάλοι''!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι υπέροχο να έχεις την τύχη να μεγαλώσεις με έναν τέτοιο άνθρωπο δίπλα σου!!! Αναμνήσεις που πραγματικά κρατούν μια ζωή! Καλή ποδηλατάδα Ίριδια και καλές βόλτες στις εικόνες της ψυχής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Όμορφες αναμνήσεις Ίριδα! Και ακόμη πιο όμορφη και τρυφερή η ιστορία της αγάπης σας! Καλή ποδηλατάδα! φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τί υπέροχος παππούς…Τί υπέροχη παιδική ανάμνηση... Πάρε μας και για άλλες τέτοιες βόλτες αγάπης… Τις λατρεύουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. εμενα ο δικος μου ο παππους μου εφερνε ψαρια και κοχυλια! χαχαχαχα λες γι αυτο να μη σταματαω να τα τρωω? Α! και κανταιφι με παγωτο και μια κουκλα!
    μα δεν ειναι φοβερο να εχεις τοσες όμορφες αναμνησεις? μας ταξιδεψες και εμας Ιρις. να εισαι καλα κουκλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τι συγκινητική ανάρτηση κορίτσι μου γλυκό....Και εγώ είχα έρωτα τρελό με τον παππού μου, ο οποίος μου έκανε όλα τα χατίρια...ήμουν το φως του όπως μου έλεγε....τον έχασα πέρσι...και από τότε δεν μπορώ να το δεχτώ....ούτε στο νεκροταφείο δεν θέλω να πάω γιατί για μένα είναι εδώ...δίπλα μου πάντα...χαίρομαι μόνο που πρόλαβε να με δει νύφη, να με δει μανούλα και να παίζει με την δισέγγονή του, η οποία αν και μικρή ακόμα τον ζητάει και τον θυμάται!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Όμορφη η ανάμνηση του παππού ,όμορφες κι οι βόλτες σου με το ποδήλατο να είναι!Είσαι τυχερή που η μνήμη σου κρατά τέτοιες εικόνες.Α,σου το ξανάπα,στη διήγηση παίρνεις ''άριστα''.Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Koritsi me sygkinises poly. San ton pappou sou eixa ti giagia mou . enas aggelos sth gh.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Τι γλυκιές αναμνήσεις! Πραγματικά πάντα μου έλειπε που δεν είχα ποτέ παππού! Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Όμορφες αναμνήσεις Ίρις ! Είναι ωραίο να τις μοιράζεσαι.

    Νομίζω λείπει η φωτογραφία με το δικό μου vintage ποδήλατο :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Απολάυσαμε το υπέροχο κείμενό σου αλλά ταξιδέψαμε και στις δικές μας αναμνήσεις!!! Και εγώ λατρεία με τον Παπού!!!! Αυτός μου έμσθε ποδήλατο!!! Τυχαίο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άσχετο εδώ και λίγες αναρτήσεις δεν μου ανοίγει να κάνω σχόλιο παρά μόνο σαν απάντηση σε άλλο!
      Ίρις μου είσαι πολύ τυχερή που βίωσες μια τέτοια αγάπη με τον παππού. Εγώ τον ένα δεν τον γνώρισα και ο άλλος έμενε πολύ μακριά από την Αθήνα και οι συναντήσεις μας ήταν μόνο στις διακοπές. Εφυγε κι αυτός νωρίς όταν ήμουν 10 χρονών οπότε δυστυχώς αναμνήσεις δεν έχω και πολλές.... Καλή Κυριακή και καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
  19. Τι όμορφο ποστ! Τι γλυκες αναμνήσεις που εχεις απο τον αγαπημένο σου παππου! Συγκινήθηκα γιατι κι εγω είχα μεγαλη αδυναμία στον παππού μου (κι εκείνος σε μένα) και επειδη μου "έφυγε" νωρις τον σκεφτομαι πολυ συχνα...αχ να γυριζαν για μια στιγμη τα χρονια πίσω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Περιγράφεις πολύ όμορφα τις αναμνήσεις σου Ίρις μου!!! Είναι σαν να έζησα για λίγο κι εγώ τον αγαπημένο σου παππού! Φαντάζομαι πως κάνετε πάντα μαζί ποδηλατάδα! Καλημέρα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ίρις, συγκινήθηκα! Είναι ωραίο να έχεις τέτοιες παιδικές αναμνήσεις για έναν άνθρωπο όπως είναι ο παππούς. Να φανταστείς, χθες βράδυ έψαχνα κάποια "οικογενειακά" έγγραφα και έπεσα σε φωτο της γιαγιάς και του παππού. Τον παππού μόνο από φωτο τον θυμάμαι, την γιαγιά, εντάξει την έζησα. Μακάρι να τους είχα... ίσως να ένιωθα κι εγώ πως έχω έναν δικό μου άνθρωπο να με προστατεύσει και να με νιώσει. Όσο για το ποδήλατο, Εγώ έμαθα μόνη μου και όπως έμαθα έτσι από τότε έχω να κάνω.
    ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ να έχεις και σ' ευχαριστώ...! (ξέρεις εσύ!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Με συγκίνησες!!! Υπέροχη η ιστορία του παππού!!! Η περιγραφή σου μοιάζει σαν παραμύθι!!
    Και εγώ μεγάλωσα με την γιαγιά και τον παππού και έχω τις καλύτερες αναμνήσεις!!
    Εμένα μου αγόρασε το πρώτο μου ποδήλατο και ήταν εκείνος που με έμαθε κολύμπι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Τι γλυκά που μιλάς για τον παππού σου βρε Ίρις! Μας συγκίνησες πραγματικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Τι γλυκιές αναμνήσεις με τον παππού σου !! Με συγκίνησες πάρα πολύ!! Και πόσο όμορφα γράφεις!! Καλή βόλτα με το ποδήλατο Ίρις μου, σε ακολουθούμε νοερά!! Φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Πολύ όμορφη και συγκινητική ανάρτηση, Ίρις μου!!! Τόσο τυχερή να έχεις έναν τόσο αξιαγάπητο παππού!!! Και η αφήγησή σου εξαιρετική!!! Πολλά φιλιά !!! Καλό ΣΚ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

❤Thank you for coming and sharing your thoughts with me.❤

Mamas Eyez © 2014