Σελίδες

5 Ιανουαρίου 2015

Γιατι δεν πήγα στη Σκωτία Μέρος Α'


Λίγες μέρες μετά την αρχή του νέου έτους εγώ πιάνω τον εαυτό μου να κάνει ανασκόπηση παλαιότερων στιγμών και γεγονότων. Γι' αυτό θα πάω λίγο πίσω... Ιανουάριος 2014 .. ψάχνω στο ίντερνετ για φθηνά αεροπορικά εισιτήρια με προορισμο τη Σκωτία. Στο άκουσμα και μόνο του ονόματος συνειρμικά ταξίδευα στα  Highlands, έπινα scots on the rocks και απολάμβανα βασιλικές εκδηλώσεις θαυμασμού στα μυθικά της κάστρα....

Κάπου εκεί πρέπει να σβήσω οποιαδήποτε τέτοια σκέψη και να με επαναφέρω στην πραγματικότητα. Μετά από αρκετές προσπάθειες να καλοπιάσω την τύχη μου, βρήκα την τιμή που ήθελα, με ημερομηνία αναχώρησης 13 Φεβρουαρίου και επιστροφής στις 20 του ίδιου μήνα. Είχα εφτά ημέρες για να πάρω μια πρώτη γεύση. Μέχρι να κλείσω εισιτήρια οι δικοί μου πίστευαν ότι θα αλλάξω γνώμη και δεν θα επιχειρήσω να πάω. Βλέπετε το είχα σκεφτεί πολύ καιρό πριν το ενδεχόμενο της μετανάστευσης...  

Μέσα μου το μαγείρευα και το σιγόεψηνα αργά... από το Φθινόπωρο του 13.. Την ώρα που οι περισσότεροι συνομήλικοι μου ήθελαν να φύγουν για βιοποριστικούς λόγους οι δικοί μου λόγοι ήταν άλλοι, κυρίως ιδεολογικοί και έπειτα βιοποριστικοί. Ήθελα να ξεφύγω από τις πικρές ειδήσεις που άκουγα κάθε μέρα και το κλίμα καταστροφής που επικρατούσε γύρω μου. Ένιωθα να πνίγομαι κάθε φορά που άκουγα τα νέα της Έ. απ'τη Γλασκώβη και της 'Ι. από το Όσλο.


Την ημέρα που μου είπαν ότι έχασα το επίδομα πτυχίου η Έ. μου ανακοίνωσε ότι της αναγνώρισαν το πτυχίο της από το ΤΕΙ Χαλκίδας και μπορεί με μερικά επιπλέον μαθήματα να πάρει ακόμα μερικά εφόδια. Πέντε μήνες μετά την γέννηση της κόρης μου με καισαρική, σε ένα ακριβό μαιευτήριο η Ί. μου ανακοίνωσε πως έφερε στον κόσμο τον μονάκριβο της με απόλυτο σεβασμό στην γέννα της, στις 42 εβδομάδες, φυσιολογικά με συνοδεία του συζύγου της και της μητέρας της από την πρώτη στιγμή.. χωρίς να πληρώσει τίποτα.  Τα νέα αυτά όπως και πολλά άλλα με αφύπνισαν και με τάραξαν...

Ήθελα και εγώ να με σεβαστούν, να με εκτιμήσουν, να με υπολογίσουν.. να έχω ένα μέλλον... να με αφήσουν να το δημιουργήσω, δεν ζήτησα να μου το χαρίσουν.  


Παίρνω την Έ. τηλέφωνο και τη ρωτάω τι χρειάζεται να κάνω, ζητάω τις συμβουλές της! Η πρώτη της συμβουλή ήταν πρώτα να πάω στη Γλασκώβη να δω πως είναι και αν θα μπορούσα να ζω εκεί και μετά να αποφασίσω για μόνιμα. Εννοείται είχε δίκιο.. Τώρα έπρεπε να αλλάξω εισιτήρια ή να πάρω νέα, μια εβδομάδα δεν έφτανε έπρεπε να μείνω άλλη μια τουλάχιστον.. Δημιουργήθηκαν θέματα με τον άντρα μου ο οποίος δεν ήταν καθόλου θερμός στην ιδέα μετανάστευσης από την αρχή και στο άκουσμα της παραμονής τόσων ημερών ήταν αρνητικός. Επέμενα όμως και στο τέλος μου είπε ότι θα ακολουθήσει όποια απόφαση και αν πάρω. Η ημερομηνία αναχώρησης ήταν η ίδια 13 Φεβρουαρίου αλλά με επιστροφή στις 27 αυτή τη φορά και όχι στις 20 όπως σχεδίαζα αρχικά... 
Συνεχίζεται.... (κλικ εδώ)

20 σχόλια :

  1. Αυτό το ''Συνεχίζεται'' το ένιωσα όπως σε κάτι σειρές..πάνω στο καλύτερο!! Αμάν! Αν κρίνω απο τις φωτογραφίες το ταξίδι το έκανες και ζηλεύω πάρα πολύ! Όσο για την μετανάστευση, σε καταλαβαίνω. Και εγώ μεγάλωσα σε οικογένεια μεταναστών και έχω μάθει σε άλλους ρυθμούς και τρόπο ζωής με αποτέλεσμα πράγματα που δεν γνώριζα για την Ελλάδα, αντιμετωπίζοντας τα με απογοήτευσαν. Και συνεχίζουν να με απογοητεύουν αν και την Ελλάδα μας την αγαπώ. Έχω την δουλειά μου αλλά σε κάποια δύσκολη στιγμή δεν θα αποκλείσουμε την ιδέα του εξωτερικού. Τώρα εξωτερικό μόνο στα ταξίδια συνοδεία πάντοτε του πιτσιφρικιου! Εύχομαι να βρήκες τον δρόμο σου! Περιμένω τη συνέχεια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι Νατάσα μου ακριβώς, πήγα το ταξίδι. Είμαι και σίγουρη μοιραζόμαστε τις ίδιες απογοητεύσεις. Σύντομα θα γράψω και τη συνέχεια. Ευχαριστώ για την ευχή σου και να μου φιλήσεις τον μικρό πιτσιφιρίκο σου!!!

      Διαγραφή
  2. Λοιπόν απόψε δεν ξέρω τι γίνεται.... είσαι η δεύτερη για την οποία διαβάζω πως σκέφτηκε τη μετανάστευση.... βέβαια η πρώτη έχει μεταναστεύσει και ζει ήδη στη Γερμανία... έχω κι εγώ τετοιες σκέψεις συχνά έντονες μιας κι έχω και προορισμό... θέλω κι εγώ καλύτερη παιδεία για τα παιδιά μου, υγειονομική περίθαλψη και μέλλον... ανυπομονώ να διαβάσω τη συνέχεια.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστίνα εύχομαι η φίλη σου να τα κατάφερε στη Γερμανία γιατί η μετανάστευση είναι ρουλέτα όπως λέει ο μπαμπάς μου.. και κυρίως η μετανάστευση με παιδιά άθλος... Αλήθεια ποίος είναι ο προορισμός σου; φιλιά

      Διαγραφή
  3. Έζησα δέκα χρόνια στο εξωτερικό και θα ξαναέφευγα χωρίς πολύ σκέψη! Όχι για λόγους βιοποριστικούς αλλά κυρίως γιατί λατρεύω να ζω σε μέρη που δεν είμαι ιθαγενής! Η Σκωτία είναι μεγάλο μου όνειρο! Δεν ξέρω αν τελικά πήγες ή όχι μόνιμα εκεί (αν κρίνω από την λεζάντα στο G+ μάλλον όχι) , πάντως σίγουρα το μυαλό και η ψυχή θα χόρτασε φυσικές ομορφιές κατά το ταξίδι σου! Όπως και να έχει ανυπομονώ για την συνέχεια! Την καλησπέρα μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δέκα ολόκληρα χρόνια ;; Είσαι πραγματικά τυχερή που βιωσες στο έπακρο μια διαφορετική χωρα αλλά και νοοτροπία. Θα ήθελα να άκουσω την προσέγγιση σου αναλυτικά είτε εδώ είτε στο άσυλο.Οπότε
      φυσικά θες-μπορείς και βρεις και χρόνο.. Καλό βράδυ εύχομαι και ωραία χουχουλιασματα 😙😙😙😙

      Διαγραφή
  4. Ήμουν δέκα χρόνια και ίσως περισσότερο στο Αμβούργο της Γερμανίας ,πραγματικά έζησα πολύ ωραία,και εκεί γέννησα και την πρώτη μου κόρη σαν σήμερα.Ξέρω όμως ότι ότι απόφαση και αν πάρετε αν είναι με αγάπη και κατανόηση όλα θα είναι καλά.τα φιλιά μου και θέλω να σου πώ οτι οι φωτο σου είναι μαγευτικές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα Μαρία!!! Χρόνια πολλά για την κορούλα σου.. να τη χαίρεσαι!!! Σαν σήμερα γεννήθηκε και η αδελφή μου οπότε γιορταζουμε μαζι με σένα!!! Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου και σου εύχομαι ότι καλύτερο! Να περάσετε τέλεια σήμερα. φιλάκια πολλά

      Διαγραφή
  5. Δεν έχω ζήσει εκτός Ελλάδας εκτός από σποραδικά ταξίδια για δουλειά και τον ένα μήνα που έκανα για να στήσω το υποκατάστημα της εταιρείας μας στην Φρανκφούρτη, Έχουμε συγγενείς που ζουν εκεί έφυγαν πριν την κρίση, το 2000 και ζήλεψα την ηρεμία τους και την νοικοκυρεμένη ζωή που κάνουν. Εγώ θα έφευγα ευχαρίστως, όχι για βιοποριστικούς λόγους αλλά είναι και τα 3 παιδιά που είναι μεγάλα κι αυτά ακόμη ψηφίζουν Ελλάδα. Ε και σαν Ελληνίδα μάνα δεν μπορώ να σκεφτώ μόνο εμένα... Περιμένω και εγώ με αγωνία την συνέχεια... Φιλιά και καλή εβδομάδα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα Χριστίνα, η τελευταίες σου προτάσεις περιλαμβανουν ένα ξεχωριστό νόημα αν με καταλαβαινεις; Οι άνθρωποι που θα αφήσουμε πίσω μήπως είναι κ τελικά εκείνοι που μας αποτρέπουν με την καλή έννοια από το μεγάλο βήμα;; Ειδικά όταν είναι τα παιδιά μας που θα αφήσουμε μίλια μακριά.... η απόφαση είναι είδη παρμένη τις περισσότερες φορές.. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια κ φιλιά πολλά!!!

      Διαγραφή
  6. Μας κρατάς σε αγωνία πάντως...άντε να μάθουμε και τη συνέχεια!!Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ Αθήνα , αλήθεια δεν έγινε επίτηδες.. γράφω το κείμενο σε ταμπλέτ 8 ιντσών και μου έχουν βγει τα μάτια και τα δάχτυλα. Ο υπολογιστής αχρηστευτηκε από την μικρή μου. Μόλις το τελείωσα όμως το κείμενο και κάνω διορθώσεις. Αύριο θα δημοσιεύσω. Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον ειλικρινά.. Φιλάκια ❤

      Διαγραφή
  7. Ε ναι πανω στο καλύτερο μας κόβεις ;)

    Θα θελα πολυ να ταξιδεψω στην Σκωτια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόλις ανέβασα το κείμενο.. απλά του άλλαξα τίτλο,συγνώμη για την αναμονή..φιλιά!!!

      Διαγραφή
  8. Ε είμαι τυχερή που διάβασα πρώτα την κατάληξη!!!! Αχ και πάλι ένα ταξιδάκι είναι βάλσαμο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βάλσαμο ναι... ιδανικά θα ήταν να κάνουμε από ένα κάθε 2 εβδομάδες τουλάχιστον.. !!! Είτε σε κοντινούς προορισμούς ειτε όχι .. 😊

      Διαγραφή
  9. Μολις καταφερα να διαβάσω κ το πρώτο μέρος.
    Αυτό με τον σεβασμό στην "μητρότητα" είναι ένα θέμα στην Ελλάδα. Δυστυχώς τα αυτονόητα τα κάνουμε σπάνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλημέρα!!! Η μητρότητα είναι πονεμένη ιστορία εδώ, ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο,, δυστυχώς κανένας σεβασμός δεν υπάρχει πια στις Ελληνίδες μαμάδες.. Σκέφτομαι μήπως αν μετακομίσω εκτός Αθηνών είναι λίγο καλύτερα τα πράγματα... τουλάχιστον από ποιότητα ζωής.. αλλά και εκεί έρχεται το ελληνικό σύστημα χωρίς παροχές που σου κόβει τα φτερά... Πως να μην σκέφτεσαι μετά τη μουντη Σκωτία;; ααχ

      Διαγραφή
  10. Είχες όνειρα....τι να πω...κάθε πράγμα που συμβαίνει είναι για καλό μας...ή ίσως δεν έχει έρθει η κατάλληλη στιγμή για να φύγετε...αφού αυτή η Ελλάδα τα διώχνει τα παιδιά της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς είμαι αισιόδοξη .. και χαίρομαι που μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω αυτό το ταξίδι και ας μην είχα το αποτέλεσμα που περίμενα. Τίποτα δεν απορρίπτω για πάντα.. Ποιος ξέρει τι επιφυλάσσει το μέλλον!!! Ευχαριστώ που με διάβασες φίλη μου!

      Διαγραφή

❤Thank you for coming and sharing your thoughts with me.❤

Mamas Eyez © 2014